Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Υγεία, υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία: Νομοθεσία υπάρχει, η εφαρμογή της όμως υπολείπεται.

Το νομικό πλαίσιο που υπάρχει σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για τη διασφάλιση της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των εργαζομένων είναι πλούσιο. Στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία, μάλιστα, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά για επί μέρους μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για την προστασία των εργαζομένων γυναικών και την κατάλληλη εργονομία στη θέση εργασίας τους.
Η ύπαρξη δομών για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία και η ουσιαστική στελέχωση και λειτουργία τους, διασφαλίζει τον/την εργαζόμενο-η από βλαπτικές συνέπειες της εργασίας κατά το δυνατόν, προλαμβάνει το εργατικό ατύχημα και την επαγγελματική ασθένεια.

Στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης, της απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της ανασφάλιστης εργασίας, οι συνέπειες στην ανθρώπινη ζωή από την μη εφαρμογή κανόνων προστασίας της υγείας των εργαζομένων έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος. Γι’ αυτό είναι απόλυτη προτεραιότητα η εφαρμογή του υπάρχοντος εθνικού νομοθετικού πλαισίου.

Σε αυτό αναφέρονται οι υποχρεώσεις του εργοδότη για διασφάλιση της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των εργαζομένων, ξεκινώντας από την ενημέρωση για την επικινδυνότητα του επαγγέλματος κατά την πρόσληψη, και αν είναι απαραίτητο τη χορήγηση μέσων ατομικής προστασίας (Ν.1568/85, άρθρο32 και Π. Δ/μα 17/96 άρθρο 7).

Υποχρέωση των εργαζομένων είναι να τηρούν τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας, και αν επιβάλλεται από το είδος της εργασίας, να εφαρμόζουν τις οδηγίες για τη χρήση των μέσων ατομικής προστασίας (ΜΑΠ).

Οι εργαζόμενοι/ες έχουν τη δυνατότητα να εκλέγουν Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΥΑΕ) και να διεκδικούν, ανά 2μηνο συνάντηση με τον εργοδότη, παρουσία του Τεχνικού Ασφαλείας (ΤΑ) και του Γιατρού Εργασίας (ΓΕ), για να συζητούν προβλήματα σχετικά με την προάσπιση της υγείας τους και την επίλυσή τους (Ν.1568/85, άρθρο 2, παρ.1 και 2 και Π. Δ/μα 17/96, άρθρο 3, παρ. 2 και 3).

Ο εργοδότης έχει υποχρέωση ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων και την επικινδυνότητα της εργασίας να συγκροτήσει εσωτερική υπηρεσία προστασίας-πρόληψης (ΕΣΥΠΠ), στελεχωμένη με τον απαραίτητο αριθμό τεχνικών ασφαλείας, γιατρών εργασίας και επαγγελματιών υγείας (νοσηλευτές, -ιες, επισκέπτες υγείας, κλπ.)(ν.1568/85, άρθρο 4, παρ.3 και Π. Δ/μα 17/96, άρθρο 4, παρ.10. , Π. Δ/μα 294/88 για τον υπολογισμό του χρόνου απασχόλησης Τ. Α και Γ. Ε., άρθρο 3, παρ.1).

Η Εξωτερική Υπηρεσία Προστασίας-Πρόληψης απαιτεί από τα στελέχη της ΕΣΥΠΠ εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, ώστε να προβεί στη λήψη των απαραίτητων μέτρων για την προστασία των εργαζομένων.

Ο Γιατρός Εργασίας τηρεί ατομικό φάκελο για κάθε εργαζόμενο-η, όπου υπάρχει το ιατρικό ιστορικό και καταγράφει στο ατομικό βιβλιάριο υγείας τους τα αποτελέσματα όποιων εξετάσεων εκτελέστηκαν, μετά από υπόδειξή του. Αυτά τα στοιχεία είναι απόρρητα για τον εργοδότη. Εδώ ισχύει το ιατρικό απόρρητο (Π. Δ/μα 17/96, άρθρο 4, παρ. 14.)

Ο Τ. Α. και ο Γ. Ε. είναι ανεξάρτητοι απέναντι και στον εργοδότη και στους εργαζόμενους. Με βάση τη νομοθεσία, ο εργοδότης δεν έχει δικαίωμα να τους απολύσει για λόγους διαφωνίας με τις προτάσεις και υποδείξεις τους. (Ν.1568/85, άρθρο 7, παρ. 4).

Οι δαπάνες για τους ιατρικούς ελέγχους των εργαζομένων, που προτείνει ο Γ. Ε. δεν βαρύνουν τους εργαζόμενους, ούτε γράφονται στο ασφαλιστικό βιβλιάριο υγείας. Βαρύνουν τον εργοδότη.(Π. Δ/μα 17/96, άρθρο 14, παρ.3.)


Ο ν. 1568/85, σε συνδυασμό με τα Προεδρικά Δ/ματα 294/88, 17/96, 95/99 και 16/96 είναι η κύρια νομοθεσία για την υγεία, υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία.

Με βάση οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει εκδοθεί, σε εναρμόνιση μ’ αυτές, πληθώρα προεδρικών διαταγμάτων για μία σειρά ζητήματα (π.χ. προστασία από βιολογικούς και χημικούς παράγοντες, από οθόνες απεικόνισης, ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, κλπ.).

Η αξιοποίηση αυτής της νομοθεσίας σε συνδυασμό με τον ν.1264/82 για ελεύθερη συνδικαλιστική δράση στους τόπους δουλειάς δημιουργεί καλύτερες συνθήκες δουλειάς, αρκεί τα συνδικάτα να αναδείξουν αυτά τα ζητήματα και με συγκεκριμένο διεκδικητικό πλαίσιο απαιτήσουν την εφαρμογή τους.

Της Ιλεάνας Σακκά.

Η Ιλεάνα Σακκά είναι εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ στο Συμβούλιο Υγείας και Ασφάλειας της εργασίας (ΣΥΑΕ).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου