Mα, είναι αναίσθητοι;», αναρωτιόμαστε συχνά, όταν βλέπουμε γιατρούς και νοσηλευτές να αντιμετωπίζουν με ψυχρότητα -σαν ένα ακόμη περιστατικό- τους δικούς μας ανθρώπους ή κι εμάς τους ίδιους. Να μη συγκλονίζονται από τις τραγικές ανθρώπινες ιστορίες με τις οποίες έρχονται καθημερινά σε επαφή. «Δεν έχουν καρδιά;», σκεφτόμαστε. Φυσικά, ναι. Μπορεί να έχουν εμφανίσει, όπως και πολλοί συνάδελφοί τους, το σύνδρομο «επαγγελματικής εξουθένωσης», γνωστό και ως «burnout».
Τι είναι το σύνδρομο
Με τoν όρo «σύνδρoμo burnout» ή «σύνδρoμo oλoκληρωτικής εξάντλησης» αναφέρεται η κατάσταση εκείνη, κατά την oπoία τo άτoμo βιώνει εξάντληση, απoπρoσωπoπoίηση και αίσθημα αναπoτελεσματικότητας, ως απoτέλεσμα ψυχoπιεστικών συνθηκών στην επαγγελματική τoυ ζωή. Τo σύνδρoμo εμφανίζεται συχνότερα σε άτoμα πoυ επιτελoύν κoινωνικό λειτoύργημα, όπως σε ιατρoύς, νoσηλευτές, εκπαιδευτικoύς και κoινωνικoύς λειτoυργoύς. Αποτελεί πλέον ένα πρόβλημα υπαρκτό και με τη «βούλα» των βεβαιωμένων δύο περιπτώσεων νοσηλευτών.
Τα στάδια του συνδρόμου και τα συμπτώματα
Στην αρχή ο επαγγελματίας υγείας εισάγεται για πρώτη φορά στο σύστημα υγείας, έχει υψηλούς στόχους, μη ρεαλιστικές προσδοκίες, αφιερώνει πολύ χρόνο και ενέργεια στην εργασία του. Στη συνέχεια η εργασία δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του, παρά την προσφορά του. Ο νοσηλευτής αισθάνεται ότι κάνει μια δουλειά που του δημιουργεί πολύ άγχος και δεν έχει ψυχικά αποθέματα για να επενδύσει στην εργασία του. Στο τέλος, επενδύει ελάχιστη ενέργεια στη δουλειά του καθώς νιώθει ανεπαρκής για να ανταποκριθεί σ' αυτήν. Αποφεύγει κάθε υπευθυνότητα, καινοτομία και διατηρεί τη θέση του για λόγους επιβίωσης.
Γι' αυτό πρέπει να βρεθούν και να εφαρμοστούν τα πλέον αποτελεσματικά και ταυτόχρονα εφικτά μέτρα, ώστε να έχουμε επαγγελματίες ικανοποιημένους και όχι εξουθενωμένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου